17.04.2023 |Pazartesi
Bugün sevgilim sabah ve akşam olmak üzere iki kere yanıma uğradı. İlkinde çok duramadı işe gidecekti .. akşam geldiğinde de zamanı kısıtlıydı ve yorgun olduğu için yemek yeme arayışına girdik .Markete uğradık ,benim canım bir şey istemiyordu. Bu yüzden sadece birkaç çikolata alıp çıktık. Arabada ona eşlik ederken benim zihnim yine beni bir an önce bırakıp gidecek diye düşünmeye başlamıştı bile. Şöyle ki madem arkadaşları ile buluşacaktı. Benim yanıma neden uğramıştı.. kendimi vakit içerisine sıkıştırılmış gibi hissettim. Ve bunun üzerine biraz tartıştık, kendini açıklamaya çalıştı. Ben yine de çok ikna olmuş değildim Eve dönerken aklım hala ondaydı.Daha sonrasında akşam işi bittikten sonra eve geçerken beni aradı. Ses tonum iyi değildi. Biraz sinirli ve soğuktum. Çünkü vardığını bana haber etmemişti. Aradan yaklaşık iki saat geçmiş ve bu zaman aralığında herhangi bir şey yazmamıştı. Şöyle ki ben ev dışına çıktığım vakit, normalde elime telefon alıp uğraşmaktan hiç haz etmem ama öyle bir alışkanlık oldu ki her yaptığım farklı aksiyonu yazıyorum. Dolayısıyla karşımdaki insandan da bunu bekliyorum. Tabii bu benim gibi her dakikasını yazması gibi bir istek değildi. Sadece başlama ve bitiş anlarını yazsa daha sonrasında zaten içeriğini ben sorduğumda bana illaki anlatacaktı. Bu haliyle aklıma takılacak bir yere mahal verilmemiş olurdu . Daha sonrasında bu şekliyle konuştuk..
18.04.2023 |Salı
Sabah yanımda, dünkü konunun kırıntıları devam ediyor. Beni anladığını söylüyordu. Anlaşıldığımı hissetmek iyi geldi , bir de üzerine sarıldık. Bundan sonrası için daha dikkatli olacağı sözünü verdikten sonra onu işe uğurladım. Akşam dönüşte de çorba içmeye gittik. Yağmur yağıyordu dışarıda da bir yavru köpek gördük birazcık onu sevelim başını okşayarak. En sonki cümlesi gönlümün kelebeği..
Nerden buluyor böyle lafları..
Bu geçtiğimiz birkaç gün benim duygusal olarak çok iyi olmadığım zamanlardı. O yüzden mesajlaşırken de yüz yüzeyken de biraz fazla tepki vermiş olabilirim ki bunu o an için sevgilim daha sonrasında sen bunları okuduğunda anlayacaksın diyordu. Evet geçmişe bakıp tekrar hatırladığımda dediklerimin kısmen doğru olduğunu düşünüyorum. Bir ilişki içindeyken insan mantığını devre dışı bırakıp duygularıyla hareket etme daha yatkın oluyor. Ben sanırım tamamiyle bırakıyorum ve bunun sonuçları ki pek iç açıcı olmuyor. Konu ne olursa olsun er ya da geç bir sonuca varıyoruz. Varılan sonuçta içimi rahata erdirdiğinden ve beni ilk anki kadar huzursuz etmediği için artık konunun dosyasını kapatıyorum zihnimde. Bu yaşadığımız problemde çözüme kavuşan dosyalar dehlizine gönderildi bile.
19.04.2023 |Çarşamba
Bugün sevgilim beni kokoreç yemeye götürdü. Hayatımda ilk defa yedim. En başta önyargılıydım fakat tadı aman aman kötü gelmedi ve ayda yılda belki düşünülebilir diyerek listeme aldım. Beni bu şekilde farklı deneyimler içerisine sürüklüyor olması hoşuma gidiyor. Birlikte yaptığımız her bir şey hayattan tat alan bir insan olmam için beni teşvik ediyor. Umarım ben de ona yeni deneyimler noktasında farklı bakış açıları ve fikirler verebiliyorumdur.
20.04.2023 |Perşembe
Bugün bahçedeyiz sabah kahvaltılarımızı kendi evlerimizde yapmıştık. Birazcık özlem giderelim.. Joker filmi izliyoruz sevdim, sürekli duyduğum bir yapıttı. Nasıl ki müzik zevklerimiz aynı, sinema alanında da kategoriler içerisinde seçtiklerimiz beğenilerimiz ve eleştirdiklerimiz aynı kefede. Bu yüzden ortada buluşup keyifli vakit geçirebiliyoruz
Bu husus önemli bence . Yoksa ben ayrı telden çalsam eminim ki yan yana durmak belki bir yerden sonra bizi tatmin etmeyecektir. Bu yüzden zevk ve alışkanlıklarımızın birbirine benzer oluşu beni mutlu ediyor. Dönüşte güzel bir gün batımı vardı.. profesyonel bir fotoğrafçı değilim ama durup çekmeyi de ihmal etmedim.
Artık o kadar çok bir araya geliyoruz ki bazen günleri karıştırdığımı düşünüyorum. Ama neyse ki küçük notlar alarak hatırlayabiliyorum. Bu şekliyle yani neredeyse her gün bir araya gelebilmek büyük şans. Bunda yakın oturuyor olmamız da bir sebep. Yakınlıktan kastım yürüyerek gidilebilecek kadar değil. Fakat bir uçağa binecek kadar da uzak değil.
Yakın olmak, sürekli her gün birbirimizi görüyor olmak ne beni ilişkimden ne de karşımdaki sevgilimden bıktırıyor. Bu aslında aklıma takılan bir konu olmuştur.. İnsanlar aynı çatı altında yaşamaya başladıktan sonra, uzak kalma isteği oluyor mu.. olmuyormuş ki tam tersi daha da güçleniyor bazı noktalar. Çünkü her seferinde karşımıza çıkan engeller ve problemleri çözerken yeni yeni özelliklerimizi görüyoruz veya en derinlerde yatan zihni faaliyetlerimize tanıklık ediyoruz. Bunların tamamı ilişkimizde level atlamamıza da neden oluyor. Belki birkaç yılda geleceğimiz noktaya biz süreci hızlandırdığımızdan ötürü daha çabuk gelmiş oluyoruz. Bu hem iyi hem hem kötü. Bu durumdan şikayetçi değilim .Ben de bıraktığı hisse odaklanacak olursam şayet var olan sevgimi, ilgimi ve bağlılığımı kat be kat güçlendirdi. Şöyle bir bakıyorum da neler geçirmişim, hangi sorunlar gündemimiz olmuş ve nasıl üzerinden atlamışız.. küçüklü büyüklü her biri bizim için hayat yolculuğumuzda kendimizi tanımamıza da vesile olan olaylardı. Her seferinde kendimi bi şekilde keşfettiğimi gördüm. Ve bilmediğim bir çok şey öğrendim bu öğrenme biliyorum ki hep devam edecek. Çıktığım bu yolda, attığımız adımlarda sağlam yere basıyor oluşumuza hayranım. Nazar değmesin demek istiyorum. Bu ortaya karışık günlerde böyle..
